Wykonywane w aptece leki recepturowe do oczu obejmują: krople, płyny oraz maści. Jest to specyficzna grupa preparatów, gdyż muszą być sporządzane w jałowych warunkach, pod lożą z laminarnym przepływem powietrza. Pora przypomnieć recepty zawierające leki stosowane do oczu…

W dzisiejszych czasach choroby układu sercowo-naczyniowego są jedną z najczęstszych przyczyn przedwczesnej śmierci. Szacuje się, że w Europie ok 40% ogólnej liczby zgonów obserwowanych wśród osób poniżej 75 roku życia, powiązanych jest z niedomogami tego układu. Leczenie tego typu schorzeń jest wielopłaszczyznowe, a jednym z podstawowych jego elementów jest zmiana nawyków i farmakoterapia.

Jama ustna, chociaż stanowi niewielką część ludzkiego ciała, może ulegać wielu schorzeniom. Z pomocą przychodzą różnorodne preparaty, w tym leki recepturowe, które skutecznie zwalczają występujące dolegliwości.

Rozpuszczanie jest jednym ze zjawisk fizykochemicznych, które towarzyszą nam w życiu codziennym. Na pewno każdy z nas jako dziecko zastanawiał się jak to jest możliwe, że wsypany do herbaty cukier magicznie znika.  Dlatego też, tym razem, zapraszamy Państwa do lektury tekstu, który być może rozwikła tajemnice dzieciństwa- pozwoli na zapoznanie się z ogólnym mechanizmem rozpuszczania i znaczeniem tego procesu w branży farmaceutycznej.

Leki przygotowywane bezpośrednio w aptece przez farmaceutę stanowią dziś tylko niedużą część całego aptecznego asortymentu. Wykonywanie ich nierzadko oparte jest na wieloletnich tradycjach i zawodowym doświadczeniu, co w pewnych przypadkach owocuje czasochłonnym przygotowywaniem danej receptury. Do postaci leku, które przy tradycyjnym podejściu wymagają większego zaangażowania i poświęcenia czasu na ich przygotowanie z pewnością należą proszki dzielone.

Izba recepturowa stanowi istotny element każdej apteki. To właśnie tutaj spod reki farmaceutów oraz techników farmaceutycznych wychodzą różne postaci leku. Nie udałoby się to bez odpowiedniego sprzętu i wyposażenia, który gwarantuje prawidłowe funkcjonowanie apteki.

Efedryna to związek o działaniu sympatykomimetycznym. Działa poprzez bezpośrednie pobudzenie receptorów α i β adrenergicznych, przy czym receptory β pobudza słabiej. Ponadto efedryna zwiększa uwalnianie endogennej noradrenaliny z ziarnistości neuronów w zakończeniach presynaptycznych nerwów współczulnych oraz hamuje jej wychwyt zwrotny.

Nystatyna została odkryta w 1950 roku dzięki współpracy dwóch kobiet: Rachel Fuller Brown z Albany i Elizabeth Lee Hazen z Nowego Jorku. Elizabeth Hazen zajmowała się hodowlą mikroorganizmów glebowych oraz badaniem ich aktywności przeciwko grzybom: Cryptococcus neoformans oraz Candida albicans. Podczas badania próbki gleby pochodzącej z farmy jej przyjaciela Waltera Nourses, odkryła obecność mikroorganizmu o dużej aktywności przeciwgrzybiczej, któremu nadała nazwę Streptomyces noursei.

Czteroczłonowe antybiotyki o charakterze zasadowym, nazywane neomycynami wyizolowano w 1949 roku z promieniowców Streptomyces fradiae. Odkrycia tego dokonali: amerykański mikrobiolog Selman Waksman i jego student Hubert Lechevalier na Uniwersytecie Rutgers. Okazało się, że neomycyna nie jest związkiem jednorodnym, tylko kompleksem co najmniej 3 związków biologicznie czynnych.