Kodeina (metylomorfina) jest związkiem zaliczanym do środków odurzających (w Polsce grupa II-N i III-N) działającym poprzez wpływ na receptory opioidowe (selektywny agonista receptora opioidowego μ). Powinowactwo kodeiny do receptora opioidowego jest stosunkowo słabe, a także słabe jest ośrodkowe działanie analgetyczne. Mechanizm ośrodkowego działania przeciwbólowego leków opioidowych związany jest hamowaniem przewodzenia bodźców bólowych do ośrodkowego układu nerwowego.

Kwas salicylowy to niesteroidowy lek przeciwzapalny (NLPZ) z grupy nieacetylowanych salicylanów o działaniu przeciwbólowym, przeciwgorączkowym i przeciwzapalnym. Obecnie stosowany jest tylko zewnętrznie jako środek keratolityczny, odkażający, przeciwzapalny i przeciwbólowy.

Kwas borowy to jedyny kwas nieorganiczny stosowany w lecznictwie jako antyseptyk skóry i błon śluzowych. Wykazuje on słabe działanie przeciwbakteryjne i przeciwgrzybicze (wg FP XI) ponadto ściągające oraz wysuszające. Stosowany jest głównie w postaci roztworów, maści, gałek dopochwowych, a także zasypek do stóp.

Działanie środków miejscowo znieczulających polega na porażeniu zakończeń bólowych i nerwów czuciowych. Umożliwia to między innymi przeprowadzenie zabiegów, których nie można wykonywać w znieczuleniu ogólnym. Poza tym zastosowaniem środki miejscowo znieczulające mogą być wykorzystywane także w innych celach, które zostaną omówione przy poszczególnych substancjach.

Pieluszkowe zapalenie skóry (PZS) to zmiana chorobowa dotykająca najczęściej dzieci pomiędzy 7 a 12 miesiącem życia, obserwowana w miejscu przylegania pieluszki. Objawy mogą występować do końca okresu pieluszkowego. Jakie leki recepturowe są nadal stosowane w leczeniu PZS?

AZS jest uwarunkowaną genetycznie, przewlekłą i niezakaźną dermatozą, w przebiegu której dochodzi do licznych nieprawidłowości w budowie i czynności skóry oraz działaniu układu immunologicznego. Wyprysk atopowy jest chorobą występującą przede wszystkim u małych dzieci. W 85% przypadków pojawia się przed 5 rokiem życia. Według szacunków Polskiego Towarzystwa Alergologicznego w Polsce choruje 4,7-9,2% dzieci oraz 0,9-1,4% dorosłych. Co ciekawe w tej grupie chorych dominują mieszkańcy dużych aglomeracji miejskich.

Nieodłącznym elementem sporządzania leków recepturowych w aptece jest dokładne odważanie poszczególnych składników leku. Farmaceutyczna precyzja nie byłaby możliwa bez wag analitycznych pozwalających na odmierzanie małych ilości składników. Wagi należą do niezbędnego wyposażenia każdej apteki wykonującej leki.

Historia farmacji kryje w sobie niejedną ciekawostkę. Za jedną z nich warto na pewno uznać fakt wykorzystywania w farmakoterapii jeszcze w I połowie XX wieku win leczniczych. Obecne Farmakopee pozbawione są nomenklatur tego typu preparatów płynnych. Niemniej jednak dawniej były one równoprawnym elementem terapii leczniczych dla szerokiego grona chorych.

W XXI wieku zdecydowana większość leków wytwarzana jest w warunkach przemysłowych. Mało kto zdaje sobie sprawę, że jeszcze nie tak dawno podstawowym miejscem wytwarzania produktów leczniczych były apteki. Ich wygląd i wyposażenie znacząco różniły się od obecnych. Na porządku dziennym była obecność w nich pieców, kotłów czy chociażby pras do wyciskania surowców roślinnych.