Leki recepturowe w ginekologii jako cenne uzupełnienie asortymentu leków gotowych

Schorzenia ginekologiczne, których terapia może być uzupełniona lekami recepturowymi bądź opierać się wyłącznie na nich, dotyczą zakażeń drobnoustrojami chorobotwórczymi, stanów zapalnych, dystrofii narządów rodnych, a nawet niepłodności. Szerokie zastosowanie leków recepturowych w ginekologii możliwe jest dzięki dostępności wielu substancji pro receptura, które wykorzystywane są w stężeniach i postaciach innych niż w obecnych na rynku lekach gotowych.

Najczęściej sporządzanymi postaciami leku recepturowego stosowanymi w terapii chorób ginekologicznych są globulki oraz maści i kremy dopochwowe.

Leki recepturowe w ginekologii – substancje pro receptura i przykłady ich zastosowania

Infekcje bakteryjne i zakażenia pierwotniakami

W terapii zakażeń wywołanych przez bakterie i pierwotniaki wykorzystuje się neomycynę, metronidazol, gentamycynę oraz erytromycynę. Często w składzie leków można znaleźć połączenie tych substancji, dzięki czemu osiągamy efekt rozszerzonego działania. Na przykład neomycyna, w połączeniu z metronidazolem o właściwościach pierwotniakobójczych i bakteriobójczych, rozszerza działanie leku o bakterie beztlenowe. Pożądanym składnikiem leków stosowanych w zakażeniach jest kwas borny, który przywraca kwaśny odczyn pochwy.

Osobny artykuł: Krem z metronidazolem – jak poprawnie wykonać lek?

Zakażenia grzybicze

Kandydoza pochwy wymaga leczenia klotrymazolem i nystatyną. Nystatyna jest antybiotykiem działającym grzybostatycznie i grzybobójczo. Klotrymazol to środek przeciwgrzybiczy działający fungistatycznie, a w wysokich stężeniach grzybobójczo, a także przeciwbakteryjnie, przeciwrzęsistkowo i przeciwzapalnie. Leki z klotrymazolem są skuteczne w przypadku zakażeń wywołanych przez drobnoustroje oporne na nystatynę.

Sprawdź także: Kalkulator dla nystatyny

Zaburzenia hormonalne

Zaburzenia wywołane niedoborem żeńskich hormonów płciowych manifestują się przede wszystkim stanem zapalnym, infekcjami intymnymi, atrofią tkanek, a także upośledzeniem płodności i cyklu menstruacyjnego. Hormony dostępne jako substancje pro receptura to estradiol, testosteron i progesteron.

Miejscowa terapia estrogenowa ma na celu zwiększenie grubości błony śluzowej pochwy i ukrwienia jej ścian, odnowę nabłonka i wzmocnienie napięcia mięśniowego. Przyczynia się także do zwiększenia odporności na infekcje i zapobiegania atrofii tkanek.

Progesteron odpowiedzialny za prawidłowy rozwój endometrium umożliwia implantację zapłodnionej komórki jajowej. Podany drogą dopochwową (ze względu na niską biodostępność po podaniu doustnym) wykazuje właściwości uelastyczniające tkanki oraz wpływa korzystnie na zmiany troficzne, dlatego jest ważnym składnikiem terapii pacjentek zmagających się z niepłodnością i endometriozą.

Z kolei sildenafil, będący selektywnym inhibitorem fosfodiesterazy typu 5, po podaniu na błonę śluzową pochwy, wykazuje działanie zwiększające grubość błony endometrium, przez to przyczynia się do wzrostu efektywności zabiegów zapłodnienia in vitro.

Bibliografia:

1. https://magazyn-recepta.pl/o-wykorzystaniu-leku-recepturowego-w-ginekologii-cz-1-preparaty-o-dzialaniu-przeciwdrobnoustrojowym/3/
2. https://magazyn-recepta.pl/o-wykorzystaniu-leku-recepturowego-w-ginekologii-cz-ii/2/
3. Receptariusz apteczny, wyd. MedPharm Polska