Rp.
Hydrocortisoni 1.0
Neomycini 2.0
Sulf. ppt. 5.0
Talci veneti
Zinci oxyd. aa 10.0
Glicerini 5.0
Spir. 70 50.0
3% sol. acidi borici ad 100,0
M.f. susp.

Synonimy składników

Hydrocortisonium: Hydrokortyzon
Neomycinum: Neomycyna, Neomycini sulfas: Flavomycinum, Mycifradinum, Bucomicin
Talcum: Talk, Łojek, Talcum depuratum, Talcum venetum
Zincum oxydatum Tlenek cynku, Zinci oxidum
Glycerolum (85 per centum): Gliceryna, Glicerol 85%
Acidum boricum: Kwas borowy, Acidum boracicum, Kwas ortoborowy, Kwas borny

Rozpoczynając przygotowanie leku powinniśmy ze względu na obecność antybiotyku wyjałowić utensylia, opakowanie, oraz poszczególne składniki. Złożoność preparatu sprawia, że ciężko będzie osiągnąć zupełną czystość mikrobiologiczną leku, ważne jest jednak utrzymanie warunków aseptycznych. Kwas borowy, tlenek cynku, talk, glicerynę wygrzewamy przez 1,5-2 godziny w 170oC. W warunkach aptecznych praktycznie niemożliwe jest wyjałowienie siarki, która topi się przy temperaturze ok 100oC a stopienie utrudnia późniejszą przeróbkę. Podobnie jest z hydrokortyzonem, którego ogrzewanie może doprowadzić do rozkładu. Pierwszy etap to przygotowanie w wyjałowionym moździerzu pasty z neomycyny i gliceryny. Wcześniej można rozetrzeć odrobinę tlenku cynku, aby wypełnić pory moździerza.

Następnie do układu wprowadzamy siarkę. Pasta staje się coraz bardziej gęsta. W dalszej kolejności dodajemy tlenek cynku. Równolegle w obliczonej ilości potrzebnego etanolu rozpuszczamy hydrokortyzon. Jeśli tlenku cynku zbyt mocno zagęścił mieszaninę i stała się trudna do roztarcia, dodajemy małymi porcjami sporządzony roztwór etanolowy. Następnie wprowadzamy talk i również porcję roztworu etanolowego umożliwiającą nam utrzymanie preparatu w postaci pasty. Kiedy wszystkie składniki są dobrze wymieszane, pastę stopniowo rozcieńczamy pozostałym roztworem etanolu dzięki czemu uzyskujemy homogenną zawiesinę. Konsystencja leku pozwala na umieszczenie go w butelce, co zapewni pacjentowi możliwość łatwego wymieszania składników poprzez wstrząśnięcie opakowania. Zawartość moździerza przelewamy do wyjałowionej i wytarowanej butelki. Wystudzonym roztworem kwasu bornego przemywamy moździerz i dopełniamy zawiesinę do 100 gram. Butelkę zakręcamy sterylną nakrętką. Na opakowaniu niezbędna jest informacja o konieczności wymieszania leku przed użyciem.

Galeria zdjęć

logo