Rp.
Hydrocortisoni 2,0
Neomycini 4,0
Sulf. ppt. 10,0
Talci veneti 20,0
Zinci oxydati 20,0
Glicerini 10,0
Spir vini 70° 100,0
3% sol. ac. borici ad 200,0
M. f. susp.

Synonimy składników

Hydrocortisonum: Hydrokortyzon
Neomycinum: Neomycyna, Neomycini sulfas, Flavomycinum, Mycifradinum, Bucomicin
Sulfuricum praecipitatum: Siarka strącona, Sulfur praecipitatum, Lac Sulfuris
Talcum venetum: Talk, Łojek, Talcum depuratum, Talcum
Zincum oxydatum: Tlenek cynku, Zinci oxidum

Synonimy pozostałych surowców stosowanych w recepturze.

Ze względu na obecność antybiotyku lek wykonujemy w warunkach aseptycznych. Wyjaławiamy utensylia, które będą nam niezbędne do pracy. Talk i tlenek cynku należy wyjałowić suchym gorącym powietrzem 170°C przez 1 godzinę. Przygotowanie leku rozpoczynamy od wykonania 3% roztworu kwasu bornego. W tym celu do wody destylowanej (32,98 g) dodajemy kwas borny (1,02 g) i ogrzewamy do całkowitego rozpuszczenia, a następnie studzimy i uzupełniamy odparowany rozpuszczalnik. Odważamy etanol 70 (100,0 g), w którym rozpuszczamy hydrokortyzon (2,0 g), a następnie neomycynę (4,0 g).

Do moździerza przenosimy część ze zważonego talku (20,0 g) i zacieramy nim pory moździerza. W dalszej kolejności dodajemy siarkę strąconą (10,0 g), później resztę talku (za każdym razem dokładnie rozcierając), a potem dodajemy tlenek cynku (20,0 g) i ponownie dokładnie rozcieramy. W tym momencie dodajemy glicerynę (10,0 g) i rozcieramy wszystko razem dodając 3% roztwór kwasu bornego. Papkę rozwadniamy etanolem, zostawiając trochę na popłukanie moździerza. Zawiesinę przenosimy za pomocą lejka do butelki (250 ml) i zakręcamy. Opatrujemy opisaną pomarańczową sygnaturą i dodajemy naklejkę „zmieszać przed użyciem”.

logo