Odważone składniki stałe należy kolejno rozpuszczać w odpowiednim rozpuszczalniku. Jeżeli w skład leku wchodzą wyłącznie substancje płynne można odważyć je bezpośrednio do butelki. Jeżeli w składzie kropli znajduje się roztwór wodny, należy sporządzić go w pierwszej kolejności a następnie dodać inne płynne składniki. Substancje grubokrystaliczne, trudno rozpuszczalne należy uprzednio rozdrobnić w moździerzu. Do kropli doustnych nie dodajemy środków poprawiających smak. Krople przyjmuje się zmieszane z wodą lub na łyżeczce cukru.

Wykonanie kropli należy rozpocząć od przygotowania butelki z dopasowaną nakrętką i zakraplaczem. Aby uniknąć wytrącenia się zbitego osadu (neomycyna) – należy w pierwszej kolejności odważyć na wadze proszkowej hydrokortyzon i zawiesić go w niewielkiej ilości sulfarinolu – następnie dodać jego pozostałą ilość i na koniec najlepiej rozsypać po powierzchni otrzymanej zawiesiny neomycynę i dokładnie wymieszać. Roztwór przelewamy do butelki z ciemnego szkła. Butelkę należy zakręcić i zaopatrzyć w pomarańczową sygnaturę ze składem leku

Neomycinum – działa bakteriostatycznie i bakteriobójczo, ponadto działa na krętki i pierwotniaki. Źle wchłania się z przewodu pokarmowego. Wskazana do stosowania miejscowo w okulistyce, przy bakteryjnych zakażeniach skóry, na rany i oparzenia.

Hydrocortisonum – wykazuje działanie przeciwzapalne, łagodzi obrzęki i świąd skóry, działa przeciwuczuleniowo. Wskazania to stany zapalne, wypryski, po ukąszeniu owadów.

Osobny artykuł: Minuta z receptura.pl – hydrokortyzon

Sulfarinol – substancją czynną preparatu są nafazolina (powoduje skurcz naczyń włosowatych, zmniejszając obrzęk) i sulfatiazol (chemioterapeutyk o działaniu bakteriostatycznym). Wskazania to krótkotrwałe, doraźne leczenie objawów przekrwienia błony śluzowej nosa – kataru, uczucia zatkania nosa, obrzęku błony śluzowej nosa spowodowanych przez stan zapalny związany z zakażeniem bakteryjnym.