Synonimy składników
Phenobarbitalum natricum Fenobarbital sodowy, Luminalum natricum, Gardenalum natricum, Aephenalum natrium
Procaini hydrochloricum: Chlorowodorek prokainy, Procainum hydrochloricum, Geriocainum, Novocainum hydrochloricum, Polocainum hydrochloricum
Belladonnae Tinctura Nalewka z liści pokrzyku
Menthae piperitae tinctura: Nalewka z liści mięty pieprzowej, Nalewka miętowa
Intractum Hyperici: Wyciąg z dziurawca
Do zlewki odważyć przepisane ilości nalewek z pokrzyku oraz mięty a następnie rozpuścić w nich stałe składniki – fenobarbital sodowy oraz chlorowodorek prokainy. Na koniec dodać wyciąg z dziurawca. Uzyskany roztwór przelewamy do butelki z ciemnego szkła lub tworzywa sztucznego i zaopatrujemy w kroplomierz oraz białą sygnaturę ze składem leku i dokładnym dawkowaniem. Leku nie powinno się sporządzać bezpośrednio w butelce z ciemnego szkła, co utrudnia kontrolę rozpuszczenia surowców.
Fenobarbital sodu wykazuje działanie uspokajające, nasenne, większe dawki stosowane są w leczeniu padaczki. Wskazania – nadmierna pobudliwość nerwowa, bezsenność.
Osobny artykuł: Uspokajające leki recepturowe
Prokaina – lek miejscowo znieczulający, nie przenika przez błony śluzowe, dlatego nie może być używany do znieczuleń powierzchniowych. Roztwór prokainy (tzw. geriokaina) był popularny jako lek geriatryczny, jego skuteczność w tym wskazaniu jest jednak kwestionowana.