Synonimy składników
Urea: Mocznik, Urea pura, Carbamidum, Elacutan
Acidum salicylicum: Kwas salicylowy, Acidum spiricum, Acidum o-hydroxybenzoicum
Wprowadzenie dużej ilości mocznika do podłoża maściowego nastręcza wielu problemów. W praktyce stosuje się więc dwa sposoby – dodanie bezpośrednie oraz przygotowanie roztworu wodnego mocznika, który następnie wprowadzamy do układu. Bezpośrednie dodanie mocznika stosuje się w następujących przypadkach:
– jeśli zawartość mocznika w leku recepturowym jest bardzo duża np. 40%
– jeśli w skład preparatu wchodzi wyłącznie podłoże hydrofobowe
– jeśli podłożem jest krem o/w, gdzie wykorzystać można łatwość rozpuszczenia mocznika w wodzie, która stanowi zewnętrzną fazę układu emulsyjnego.
W każdej z tych metod mocznik musi być odpowiednio rozdrobniony. Bez użycia specjalistycznych urządzeń typu młynów kulowych można tego dokonać na dwa sposoby:
– krystaliczny proszek rozciera się dokładnie w moździerzu porcelanowym, a następnie przesiewa przez odpowiednie sito. Wielkości cząstek w maściach zawiesinach nie mogą być większe od 90 µm.
– mocznik rozpuszcza się w jak najmniejszej ilości wody (1:1), przelewa roztwór do szerokiego moździerza lub parownicy i pozostawia w ciemnym miejscu do całkowitego odparowania rozpuszczalnika. Proces może trwać od kilku do kilkunastu godzin.
Następnie należy zeskrobać pozostały mocznik ze ścianek moździerza, który teraz daje się łatwo rozetrzeć na drobny proszek nadający się do bezpośredniego użycia. Przygotowanie maści rozpoczęto więc od mikronizacji mocznika. Po odważeniu 40 gramów surowca rozpuszczono go w 40 gramach wody oczyszczonej i pozostawiono w szerokim moździerzu w zaciemnionym miejscu w temperaturze 25 stopni Celsjusza do całkowitego odparowania rozpuszczalnika.
Ze ścian moździerza zebrano za pomocą kliszy pozostały mocznik i rozdrobniono go przy pomocy pistla. Surowiec można przesiać przez sito o wielkości oczek <90µm. Następnie do moździerza odważyć 20 gramów kwasu salicylowego, który należy poddać mikronizacji z 5 gramami parafiny ciekłej. Do tak rozdrobnionego surowca wprowadzić uprzednio przygotowany mocznik i wymieszać. Ostatni etap to odważenie 35 gramów euceryny, w której, przy pomocy energicznych ruchów pistla trzeba zawiesić substancje czynne.
Literatura
• Marszałł L., Receptura apteczna półstałych postaci leków do stosowania na skórę w teorii i praktyce. Farmapress, Warszawa 2015.
Galeria zdjęć
