Maść z diltiazemem – receptura off-label

Jednym z leków robionych, stosowanych w leczeniu szczeliny odbytu, jest maść z diltiazemem. Dlaczego diltiazem, wykorzystywany zazwyczaj w kardiologii, może być przydatny również w tym schorzeniu?

Diltiazem – krótka powtórka

Diltiazem jest lekiem z grupy antagonistów wapnia. Jego mechanizm działania polega na zablokowaniu kanałów wapniowych typu L, a tym samym uniemożliwieniu napływu jonów wapnia do wnętrza komórek mięśni gładkich w ścianach naczyń krwionośnych oraz komórek mięśnia sercowego, co jest niezbędne do wywołania skurczu. Zmniejszenie napięcia mięśniowego obniża nieznacznie ciśnienie tętnicze, zmniejsza opór naczyniowy i dodatkowo zwiększa przepływ tętniczy.
Diltiazem wpływa również hamująco na układ przewodzący serca. Wydłuża czas przewodzenia przedsionkowo-komorowego, a w dużych stężeniach obniża siłę skurczu serca.

Osobny artykuł: Nalewki zawierające glikozydy kardenolidowe – charakterystyka

Najważniejsze zastosowanie diltiazemu w kardiologii to leczenie dusznicy bolesnej stabilnej, niestabilnej oraz naczynioruchowej, a także terapia nadciśnienia tętniczego oraz niektórych zaburzeń rytmu serca.

Natomast najczęstszym działaniem niepożądanym towarzyszącym terapii są obrzęki obwodowe.

Maść z diltiazemem w leczeniu szczeliny odbytu

W przypadku szczeliny odbytu bardzo często obserwuje się zwiększone napięcie mięśnia zwieracza wewnętrznego oraz upośledzony przepływ krwi, który utrudnia efektywne gojenie rany. Najczęściej stosowane są leki zawierające nitraty, a także wspomniane blokery kanału wapniowego, których zadaniem jest rozluźnienie mięśni gładkich i usprawnienie przepływu krwi. Stosowanie leków z drugiej grupy, a dokładnie preparatów z diltiazemem, wiąże się z wystąpieniem mniejszych działań niepożądanych odczuwanych przez pacjenta (gdy diltiazem jest wykorzystywany w stężeniach do 2%). Ponadto, często zapewnia większą skuteczność terapii w przypadku niepowodzenia leczenia nitratami.

Sprawdź także: Maść z Nitrocardem